او درباره این‌که فضای مجازی می‌تواند با جاافتادن یک شعر به رسانه بودن شعر کمک کند، توضیح داد: بله همان‌طور که گفتم فضای مجازی به شاعر و منتقد می‌تواند کمک کند تا حرف‌هایش را بزند؛ اما آیا کاربرد دارد و تأثیرگذار است؟ این موضوع محل پرسش است. ادبیات ما شرایط بحرانی دارد. کتاب‌های جدید به‌ویژه شعر کمتر چاپ می‌شود و در واقع کتاب‌های چاپ‌های بعدی کتاب‌های قبل است. خیلی از کتاب‌ها که در گذشته محل داوری و ارزش بوده، حالا تجدید چاپ می‌شود.
او با بیان این‌که در عرصه رسانه گاه شعر پیشرو بوده و گاه ادبیات داستانی، گفت: آنچه این روزها در حوزه چاپ و نشر می‌گذرد، به دلیل شرایط بد اقتصادی، هم ناشران کمتر نسبت به شعر امروز اقبال نشان می‌دهند و هم کسانی که به دنبال چاپ مجموعه شعر هستند. همیشه شعر بین شاعر و ناشر و مخاطب در نوسان بوده و امروزه این نوسان‌ها بیشتر شده که شرایط اقتصادی و فضای مجازی در این زمینه بی‌تأثیر نیست و نشر شعر کمیاب و کمتر شده است.
او در ادامه گفت: فضای مجازی شرایط نشر شعر را آسان‌تر کرده؛ اما موضوعی که مطرح است، این است که شعرهایی که در فضای مجازی و سایت‌ها مطرح می‌شوند، چقدر جنبه شعریت دارند؟ یا چنانچه باید، مورد توجه مخاطبان امروز قرار می‌گیرند یا نمی‌گیرند؟ این موضوع مورد پرسش است. خودم در فضای مجازی حضور دارم، شعر و مقاله هم می‌نویسم. گاه در جست‌وجوهایم می‌بینم بیشتر مطالبی که به‌عنوان شعر منتشر می‌شوند، شعر نیستند و از نظر شکلی و محتوایی، تا حدی با شعر بودن، فاصله دارند و من به آن‌ها پیش‌شعر می‌گویم.
معتقدی سپس با تأکید بر این‌که یکی از کارکردهای فضای مجازی برای شعر، کشاندن مخاطب به سمت شعر است، گفت: اصولاً این شعرها جدی نیست. مرتب فضای مجازی را تعقیب می‌کنم و یا دوستان برایم می‌فرستند، این شعرها معمولاً آرایه‌های ادبی، زبان و محتوا و فرم را که در نحله‌های مختلف شعر از گذشته تا امروز مطرح است، ندارند. جوان‌ها بیشتر دنبال این هستند که منظری پیدا کنند تا بتوانند زبان و نگاه و دریافت خود را از شرایط، با هنر شعری بیان کنند.
او خاطرنشان کرد: از جنبه‌های رسانه‌ای و نشر کتاب شعر با افت‌وخیزهای بدی روبه‌رو هستیم و این نشان می‌دهد ادبیات به‌خصوص شعر مثل گذشته‌ها مورد اقبال نیست و کمتر هواخواه دارد.
این شاعر درباره انتشار شعر شاعران در فضای مجازی نیز با بیان این‌که از نظر اقتصادی این کار به‌صرفه‌تر و در مخاطب‌یابی تا حدی بازتر است، توضیح داد: اما آن شعرهایی که در فضای مجازی چاپ و مطرح می‌شود، از نظر شکلی و معنایی، با فضاهایی که در شعرهای کاغذی مطرح است، فاصله بسیاری دارد؛ زیرا شاعر در فضای مجازی آزاد است هر جور شعری را با هر زبانی بگوید و در این میان دوستداران شاعر لایک می‌کنند و یا در شب‌های شعر آن را مطرح می‌کنند. ولی اصولاً جامعه ادبی هنوز فضای کتاب را بیشتر می‌پسندد.
این شاعر و منتقد ادبی در گفت‌وگو با ایسنا درباره کارکرد رسانه‌ای شعر، اظهار کرد: شعر در گذشته‌های تاریخی ایران ریشه دارد و در هر دوره‌ای با زیرساخت‌ها، زبان و آرایه‌های خود همراه است. در چهار دهه اخیر، در برخی از مقاطع شعر از دید فرم بیشتر مطرح بوده و گاه از طریق معناپذیری و محتوایی.
انتهای پیام